Παγκόσμια ημέρα κατά των φυλετικών διακρίσεων
Σαν σήμερα το 1960, 69 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, όταν η
αστυνομία άνοιξε πυρ κατά τη διάρκεια ειρηνικής διαμαρτυρίας στην πόλη Σάρπβιλ
της Νότιας Αφρικής.
Η αστυνομία της ρατσιστικής Νοτίου Αφρικής, του απαρτχάιντ και των φυλετικών διακρίσεων, πνίγει στο αίμα την διαδήλωση μαύρων φοιτητών στο Σάρπβιλ στις 21 Μαρτίου 1960.
Η αστυνομία της ρατσιστικής Νοτίου Αφρικής, του απαρτχάιντ και των φυλετικών διακρίσεων, πνίγει στο αίμα την διαδήλωση μαύρων φοιτητών στο Σάρπβιλ στις 21 Μαρτίου 1960.
Αυτόπτες μάρτυρες δήλωσαν ότι οι γυναίκες και τα παιδιά έτρεχαν προς κάθε κατεύθυνση, ενώ περίπου 300 αστυνομικοί πυροβολούσαν προς το συγκεντρωμένο πλήθος, έξω από τα δημοτικά γραφεία της πόλης.
Εξάλλου, δεκάδες άνθρωποι μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο κοντά στο Γιοχάνεσμπουργκ, καθώς είχαν τραυματιστεί από τους πυροβολισμούς.
Την 21η Μαρτίου του 1960, γύρω στα 5-7 χιλιάδες
άτομα είχαν συγκεντρωθεί στο αστυνομικό τμήμα του Σάρπβιλ προκειμένου να
διαμαρτυρηθούν ενάντια στους νόμους φυλετικού διαχωρισμού της Νότιας Αφρικής,
οι οποίοι είχαν σχεδιασθεί από την κυβέρνηση του Απαρτχάιντ για να περιορίσουν
σε σημαντικό βαθμό τις μετακινήσεις τους σε περιοχές λευκών. Οι συγκεκριμένοι
νόμοι όριζαν ότι όλοι οι μαύροι κάτοικοι της χώρας, άνδρες και γυναίκες, ήταν
υποχρεωμένοι να διατηρούν βιβλιάρια με το όνομά τους, αριθμό φορολογικού
μητρώου, καθώς και στοιχεία του εργοδότη τους.
Στην περίπτωση που κάποιος βρισκόταν σε δημόσιο χώρο και δεν έφερε το βιβλιάριο, έπρεπε να συλληφθεί και να παραμείνει στη φυλακή μέχρι 30 ημέρες.
Στην περίπτωση που κάποιος βρισκόταν σε δημόσιο χώρο και δεν έφερε το βιβλιάριο, έπρεπε να συλληφθεί και να παραμείνει στη φυλακή μέχρι 30 ημέρες.
Το σχέδιο ήταν να αφήσουν τα βιβλιάρια σπίτι τους και να παρουσιαστούν στο αστυνομικό τμήμα και να συλληφθούν. Το αποτέλεσμα αυτής της πράξης θα ήταν οι φυλακές να γεμίσουν, το εργατικό δυναμικό να μειωθεί και η οικονομία να φτάσει σε αδιέξοδο.
Ωστόσο, τρεις ώρες μετά την έναρξη της, η ειρηνική διαμαρτυρία μετατράπηκε σε αιματοχυσία.
Στην αρχή, η αστυνομία προσπάθησε να διαλύσει το πλήθος με πολεμικά αεροσκάφη που πραγματοποίησαν χαμηλές πτήσεις, αλλά στη συνέχεια έλαβε πιο μακάβρια μέτρα.
Ο διοικητής της αστυνομίας D. H. Pienaar είπε ότι η τακτική άλλαξε, όταν πλήθος ντόπιων περικύκλωσε το κτίριο της αστυνομίας. «Θα πρέπει να πάρουν ένα σκληρό μάθημα, αν κάνουν αυτά τα πράγματα», ήταν τα λόγια του.
Η αστυνομία χωρίς κανένα δισταγμό αρχίζει και πυροβολεί ανεξέλεγκτα τους διαδηλωτές αφήνοντας πίσω της νεκρούς.
Η Παγκόσμια
Ημέρα για την Εξάλειψη των Φυλετικών Διακρίσεων εορτάζεται κάθε χρόνο στις 21
Μαρτίου.
Καθιερώθηκε το 1966 από τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών σε ανάμνηση ενός τραγικού συμβάντος, που συγκλόνισε την παγκόσμια κοινή γνώμη.
Καθιερώθηκε το 1966 από τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών σε ανάμνηση ενός τραγικού συμβάντος, που συγκλόνισε την παγκόσμια κοινή γνώμη.
Σήμερα
συμπληρώνονται 55 χρόνια από την ημέρα που εκτυλίχθηκε αυτό το τραγικό γεγονός
ρατσισμού, φυλετικών διακρίσεων και ελευθερία της έκφρασης.
Προς την
μνήμη αυτού του γεγονότος σήμερα γίνονται παγκοσμίως αντιρατσιστικές
διαδηλώσεις προς τιμή των ανθρώπων που έπεσαν θύματα του τότε
ρατσιστικού-φασιστικού καθεστώτος της Νοτίου Αφρικής.
Ο Αντιφασιστικός Συντονισμός Αθήνας – Πειραιά συμμετέχει στην
αντιρατσιστική συγκέντρωση και πορεία προς τη Βουλή στις 12:00 στην πλατεία
Κλαυθμώνος θα συνεχίσει προς τα γραφεία της νεοναζιστικής Χρυσής Αυγής με
σημείο ανασύνταξης στις 16:00 στα Προπύλαια.
Ο φασισμός κι ο ρατσισμός ταλανίζει την κοινωνία μας και δυστυχώς έχει πάρει
επικίνδυνες διαστάσεις.
Καθημερινά γεγονότα ρατσισμού βιώνουμε όλοι. Καιρός είναι αφανίσουμε κάθε μορφή κοινωνικού αποκλεισμού.
Καθημερινά γεγονότα ρατσισμού βιώνουμε όλοι. Καιρός είναι αφανίσουμε κάθε μορφή κοινωνικού αποκλεισμού.
Δεν φτάνει μόνο φυσικά η 21η Μαρτίου για να πολεμήσεις το
μίσος και το φασισμό που απειλεί την χώρα μας.
Κάθε μέρα πρέπει να θυμόμαστε, να αποβάλουμε και να πολεμάμε τον κοινωνικό ρατσισμό κάθε μορφής.
Πρέπει κάθε μέρα να είναι 21 Μαρτίου.
Κάθε μέρα πρέπει να θυμόμαστε, να αποβάλουμε και να πολεμάμε τον κοινωνικό ρατσισμό κάθε μορφής.
Πρέπει κάθε μέρα να είναι 21 Μαρτίου.
Stevefil
Δίδαξε στο παιδί σου πως η κάθε μορφής βία δεν είναι μαγκιά.
Bulling λοιπόν! Τώρα τελευταία έχουμε την δυνατότητα να ονοματίζουμε
αξιοπρεπώς τις λέξεις! Εμ, βέβαια.. το τραμπουκισμός δεν ακούγεται καλά!
Α! ..αναγνωρίσαμε πως
η παγκόσμια ημερομηνία κατά του
εκφοβισμού, εξαναγκασμού και της βίας για την χώρα μας είναι ή 6 του Μάρτη!
Το νταηλίκι (dayılık)
τούρκικο, είναι η ίδια μορφή κακοποίησης αλλά δεν χαϊδεύει και τόσο τα αυτιά
μας; Μήπως να το κοιτάζαμε και στα
γερμανικά; Ας μην ξεφύγω από το θέμα!
Μπορεί να προκύψει σε οποιοδήποτε περιβάλλον στο οποίο ανθρώπινα όντα αλληλεπιδρούν μεταξύ τους. Αυτό περιλαμβάνει το σχολείο, το στρατό, την οικογένεια, το χώρο εργασίας, το σπίτι και τις γειτονιές. Είναι ακόμη κι ένας παράγοντας ώθησης στη μετανάστευση.
Ο εκφοβισμός είναι δυνατό να λαμβάνει χώρα μεταξύ κοινωνικών ομάδων, κοινωνικών τάξεων και ακόμη και μεταξύ χωρών (υπερβολική εθνικοφροσύνη, σοβινισμός κα)
Και να σας πω τώρα! Δεν το γνωρίζαμε ότι υπήρχε ή κάνουμε πως δεν το ξέρουμε και προσποιούμαστε πως πέφτουμε από τα σύννεφα;
Δεν έχουμε μάλλον συνειδητοποιήσει πως εδώ και καιρό έχει εισβάλλει στην καθημερινότητα μας και μας έχει επηρεάσει λίγο όχι πολύ μην σας τρομάζω η χούντα, η άνοδος του φασισμού, ο φόβος της διαφορετικότητας κοινώς η ξενοφοβία, τα κολαστήρια των φυλακών και των άδικα κλεισμένων μεταναστών, τα δικά μας ανθρώπινα φράγματα, τα αδικαιολόγητα ρατσιστικά και φασιστικά μίση, η βία που την έχουμε φορέσει λες και είναι το τοπ ρουχαλάκι κάθε σεζόν! ..να μην σας αγχώνω και με πολλά άλλα!
Φταίνε οι γονείς, φταίνε οι εκπαιδευτικοί, φταίνε οι γείτονες, φταίει η κοινωνία, μας φταίει το καναρίνι που κελαηδεί, ο αέρας που κάνει θόρυβο και η εξώπορτα του διπλανού που την έχει βάψει μπορντό. Γιατί δεν την έβαψε καφέ; Για να ταιριάζει και με την δική μου που είναι σκουριασμένη;
Κανένας και ποτέ δεν αναλαμβάνει τις ευθύνες που του αναλογούν!
Θες να αλλάξουν όλοι και όλα τα άλλα εκτός από εσένα.
Και να θα δώσω το μεγάλο μερίδιο ευθύνης στους γονείς. Οι εκπαιδευτικοί τόσα πληρώνονται τόσα διδάσκουν! Το μόνο που μπορούν να προσφέρουν εκτός από την μόρφωση είναι η διαχείριση της ισορροπίας και κοινωνικοποίησης από τα παιδιά νηπίου έως και των εφήβων. Εσύ ως γονιός περιμένεις να έχεις από κάπου αποδοχές για να μορφώσεις και να συμβουλέψεις ανάλογα τον άνθρωπο που κατά συνείδηση έφερες στην κοινωνία;
Καταρχήν έχεις δώσει το λόγο στο παιδί σου και την εμπιστοσύνη που χρειάζεται για να μπορεί να ανοίξει κουβέντα μαζί σου, να προβληματιστεί, να του λυθούν απορίες, να σου πει το αν κάτι πάει καλά ή και όχι και το πώς να το διαχειριστείτε μαζί;
Το μεγαλύτερο στήριγμα μπορεί να δημιουργηθεί και από τις φιλίες ανά περίπτωση, αλλά και πάλι δεν μπορεί να αντικαταστήσει την σχέση του γονιού με το παιδί.
Οι περισσότεροι λανθασμένα βάση των δυσάρεστων καταστάσεων που βιώνουμε καθημερινώς δεν αφήνουμε το περιθώριο να μας εμπιστευτούν τα παιδιά μας και βρίσκουμε την πιο άμεση λύση επιβλητικού ξεφορτώματος στο: πήγαινε στο δωμάτιο σου να κάτσεις! έλα να φας! μάζεψες τα πράγματά σου; Διάβασες; πλύνε τα δόντια σου! ύπνο τώρα! Τραγικό λάθος συνειδητά στο μετέπειτα και εις βάρος μας.
Έχεις μιλήσει στο παιδί σου για τον φασισμό; Βάσει ιστορίας και εσύ ο ίδιος δεν έχεις εκπλαγεί με τα όσα έχουν συμβεί; Δεν είναι σωστό να ενημερώσεις ότι είναι η πιο άσχημη και ανεπίτρεπτη μορφή βίας; Aφού το πιστεύεις κι εσύ ο ίδιος, δεν είναι σωστό να το δώσεις να το καταλάβει και το παιδί σου;
Μορφές βίας εάν επικροτούμε παρόμοιου είδους φασιστικές συμπεριφορές θεωρούνται η βία και κακοποίηση των παιδιών, των γυναικών, των αδέσποτών και κάθε είδους παρόμοιών ανυπεράσπιστων παραδειγμάτων που εκεί πλέον μπορώ να δώσω το όσκαρ «μαγκιάς» για αυτούς που το πράττουν.
Έχει κάνει την σωστή παρατήρηση από το νηπιαγωγείο κιόλας στο άτακτο παιδάκι σου που μπορεί να δαγκώνει, να χτυπάει, να κοροϊδεύει! Έχεις δικαιολογήσει τα παιδάκια που φοράνε γυαλιά μυωπίας, σιδεράκια ή είναι εύσωμα;
Έχεις μιλήσει στο παιδί σου για τον ρατσισμό; Υπάρχουν διακρίσεις ανάμεσα σε ανθρώπους; Αν ναι, πες μου τι το διαφορετικό έχει ένας κοινός μέσος άνθρωπος, ανεξαρτήτου φύλλου και χρώματος με εσένα που θεωρείς ότι έχεις βγει από ένα χρυσό καλούπι και έχεις την εντύπωση πως εσύ είσαι και κανένας άλλος! Υπάρχει ισότητα καλέ μου! Κατέβα λίγο από το καλάμι, θα σε πάει ο αέρας!
Ζούμε σε ένα κράτος που τον ρατσισμό τον έχουμε μέσα μας. Μας τον δίδαξαν χωρίς να το θέσουν. Μας μάθανε από παιδιά να είμαστε οι πρώτοι και οι καλύτεροι.Ότι γεννήσαμε την δημοκρατία, το θέατρο, τις επιστήμες και τον πολιτισμό και είναι αλήθεια!
Η διαφορά είναι πως οι προγονοί μας τα κάνανε. Δικά μας είναι και πάλι αλλά κάπου σε αυτά τα βιβλία που μας δίνουν στο σχολείο, θα πρέπει να υπάρχει μια υποσημείωση που να λέει πως δεν είμαστε οι καλύτεροι πια.
Ότι υπάρχουν 30 με 40 κράτη στο πλανήτη που σήμερα τα έχουν καταφέρει καλύτερα. Ίσως αυτό θα μας έδινε το κίνητρο να καλυτερεύσουμε κι εμείς. Πονάει που νιώθεις τους συμπολίτες σου να φέρονται σαν απολίτιστοι τριτοκοσμικοί φασίστες. Αυτό σε ενοχλεί, Θέλεις να κάνεις το καλύτερο, αυτό έχεις διδαχθεί!
Υπάρχει τρόπος να αναδείξεις και τα υπέρ του πολιτισμού σου. Είσαι χαρούμενος, έχεις χιούμορ, είσαι έξυπνος, έχεις φαντασία και τόλμη και αψηφάς τους κανόνες! Θεωρείς πως όσα δεν είναι σωστά, έχεις την υποχρέωση βάση συνείδησης και δίκαιας όπως και ψύχραιμης λογικής με τον τρόπο σου να τα διορθώσεις και αν χρειαστεί να τα αφανίσεις.
Η σημερινή γενιά πρέπει να αποδεχτούμε πως είναι πιο εξελισσόμενου είδους σε σύγκριση με την γενιά την δική μας, των γονιών μας και τον προ-παππούδων μας!
Πρέπει να αφυπνιστούμε και να απαντάμε πριν προλάβουν καν να μας ρωτήσουν!
‘Όσο για να το μαζεύω λίγο για τα παιδιά που έχουν γεννηθεί «διαφορετικά» στην «καθώς πρέπει» κοινωνία σου, γνώμη μου είναι πως δεν μπορείς να υποδεικνύεις τον χλευασμό σου και την μη αποδοχή σου, γιατί με αυτό τον τρόπο φαίνεται ποιος πραγματικά έχει το «πρόβλημα» Οι ξεπερασμένες αντιλήψεις, τα ταμπού και οι προκαταλήψεις της παλιάς γενιάς όσο εξελισσόμαστε σαν είδος επιτέλους πρέπει να ξεπεραστούν! Δεν με ενδιαφέρει πλέον τι θα πει η κα Κατίνα με τον άντρα της τον κο Κώστα κουβεντιάζοντας στο παράθυρο της μονοκατοικίας ή στην είσοδο της πολυκατοικίας ή εν τέλει πίνοντας και freddo στα macarthur!
Υπερασπίζω την άποψη του ότι το να μην αποδέχεσαι τον φασισμό, τον ρατσισμό και γενικός τη βία, το κάνεις συνειδητοποιημένα με βάση πείρας και φωτεινών παραδειγμάτων βιώματος. Όπως και το να αποδεχτείς πως οι «διαφορετικοί άνθρωποι» μήτε γεννιούνται, μήτε εκδηλώνονται στην πορεία, έχουν το δικαίωμα της επιλογής και είναι σεβαστό να ζήσουν όπως θεωρούν αυτοί αξιοπρεπώς!
Θα άξιζε να μας ενδιαφέρει επίσης πως ο καθένας μας πλέον μπορεί κατ’ επιλογή, και έχοντας το κάθε δικαίωμα να επιλέξει ο καθένας μας τον δρόμο του, χωρίς να παραμονεύουμε, να κατακρίνουμε και να στήνουμε φράγματα στην επιλογή του. Για το μόνο που θα μπορούμε να παρέμβουμε θα έχει ως σκοπό με σωστά επιχειρήματα να αποτρέψουμε μόνο τις περιπτώσεις που αποσκοπούν σε κάθε μορφή βίας! Όσο για ότιδήποτε άλλο ας κοιτάξουμε τα εν’οίκω και όχι τα εν’δήμο στις περιπτώσεις αυτές! Ας κρατήσουμε τα απωθημένα μας να τα χειριστούμε για άλλες πιο σημαντικές περιπτώσεις, τουλάχιστον να πιάσουν τόπο επιτέλους σε αυτόν τον τόπο.
N.F.
Σαν σήμερα…Την 14/3/1942…
Σαν σήμερα "πέφτουν" οι υπογραφές της δανειακής συμφωνίας μεταξύ
της φασιστικής Ιταλίας και της ναζιστικής Γερμανίας.
Το γνωστό «αναγκαστικό δάνειο» της Ελλάδας προς τους κατακτητές.
Την ημέρα των υπογραφών η Ελλάδα δεν είχε προσκληθεί και δεν ήταν παρούσα. Αυτή η απόφαση της ανακοινώθηκε 9 ημέρες μετά!!!
Το γνωστό «αναγκαστικό δάνειο» της Ελλάδας προς τους κατακτητές.
Την ημέρα των υπογραφών η Ελλάδα δεν είχε προσκληθεί και δεν ήταν παρούσα. Αυτή η απόφαση της ανακοινώθηκε 9 ημέρες μετά!!!
Το Βερολίνο προκειμένου να αντιμετωπίσει τους στρατιωτικούς
και στρατηγικούς του στόχους στην ευρύτερη ελληνική περιοχή, Λιβύη - Μ. Ανατολή
-Βαλκάνια, είχε υποχρεώσει την Ελλάδα να κεφαλαιοδοτεί και να συντηρεί τα
στρατεύματα που στάθμευαν σ’ αυτήν και είχαν πεδίο δράσης την ευρύτερη περιοχή της.
Επιπλέον η Ελλάδα ανεφοδίαζε με τρόφιμα το μέτωπο της Λιβύης.
Στόχος των ναζί τι άλλο; Τα πετρέλαια της Λιβύης και της Μ. Ανατολής.
Στόχος των ναζί τι άλλο; Τα πετρέλαια της Λιβύης και της Μ. Ανατολής.
Η Ελλάδα δεν άντεχε την χρηματοδότηση, μέχρι που και η τότε
κατοχική ελληνική κυβέρνηση Τσολάκογλου απειλούσε με παραίτηση.
Ο Άλτενμπουργκ, ο πληρεξούσιος για την Ελλάδα, ειδοποιούσε το Βερολίνο για την πείνα και τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης.
Το πρόβλημα των υπέρογκων δαπανών κατοχής, η λεηλασία του τόπου και η έλλειψη αγαθών, είχε ως φυσικό επακόλουθο τον λιμό.
Κάτι που επιβεβαίωνε κι ο εκπρόσωπος του Βατικανού, Nούτσιος Α. Ρονκάλι, ο μετέπειτα Πάπας Ιωάννης ΚΓ’ μέτα από έρευνες που είχαν πραγματοποιηθεί.
Με βάσει αυτές τις έρευνές ο λιμός είχε ως αποτέλεσμα τον τριπλασιασμό των θανάτων σε Αθήνα και Πειραιά τον χειμώνα του 1941-42.
Αυτό βόλευε το Λονδίνο, που διατηρούσε τον υποσιτισμό στην χώρα μας, αφού ήθελε να εξωθήσει τον ελληνικό πληθυσμό προς την αντίσταση.
Με την πείνα και τους θανάτους να χτυπάνε κόκκινο, ανέβαιναν τα φιλοαγγλικά αισθήματα στην Ελλάδα κι αυτό ήταν μια απειλή για τους Γερμανούς, που φυσικά δεν τους άφηνε αδιάφορους.
Ο Άλτενμπουργκ, ο πληρεξούσιος για την Ελλάδα, ειδοποιούσε το Βερολίνο για την πείνα και τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης.
Το πρόβλημα των υπέρογκων δαπανών κατοχής, η λεηλασία του τόπου και η έλλειψη αγαθών, είχε ως φυσικό επακόλουθο τον λιμό.
Κάτι που επιβεβαίωνε κι ο εκπρόσωπος του Βατικανού, Nούτσιος Α. Ρονκάλι, ο μετέπειτα Πάπας Ιωάννης ΚΓ’ μέτα από έρευνες που είχαν πραγματοποιηθεί.
Με βάσει αυτές τις έρευνές ο λιμός είχε ως αποτέλεσμα τον τριπλασιασμό των θανάτων σε Αθήνα και Πειραιά τον χειμώνα του 1941-42.
Αυτό βόλευε το Λονδίνο, που διατηρούσε τον υποσιτισμό στην χώρα μας, αφού ήθελε να εξωθήσει τον ελληνικό πληθυσμό προς την αντίσταση.
Με την πείνα και τους θανάτους να χτυπάνε κόκκινο, ανέβαιναν τα φιλοαγγλικά αισθήματα στην Ελλάδα κι αυτό ήταν μια απειλή για τους Γερμανούς, που φυσικά δεν τους άφηνε αδιάφορους.
Το 1941 έκαναν μια
προσπάθεια οι δυνάμεις κατοχής στέλνοντας στην Ελλάδα οικονομικούς τεχνοκράτες,
χωρίς όμως να υπάρξει «θετικό» αποτέλεσμα.
Θα έρθει όμως την περίοδο Ιανουαρίου - Μαρτίου του 1942 η ιταλο-γερμανική Δημοσιονομική Συνδιάσκεψη εμπειρογνωμόνων,στη Ρώμη.
Εκεί οι Γερμανοί θα επιμείνουν σε κεφαλαιοδότηση από την Ελλάδα που οδήγούσε την διάσκεψη σε αδιέξοδο.
Την λύση λοιπόν την έδωσε τότε ο Ιταλός τραπεζίτης Ντ’ Αγκοστίνι, που πρότεινε την λύση του γνωστού δανείου.
Έτσι, οι πέρα από τις δαπάνες κατοχής αναλήψεις να χρεώνονται από την Ελλάδα ως δάνειο προς τη Γερμανία και την Ιταλία.
Θα έρθει όμως την περίοδο Ιανουαρίου - Μαρτίου του 1942 η ιταλο-γερμανική Δημοσιονομική Συνδιάσκεψη εμπειρογνωμόνων,στη Ρώμη.
Εκεί οι Γερμανοί θα επιμείνουν σε κεφαλαιοδότηση από την Ελλάδα που οδήγούσε την διάσκεψη σε αδιέξοδο.
Την λύση λοιπόν την έδωσε τότε ο Ιταλός τραπεζίτης Ντ’ Αγκοστίνι, που πρότεινε την λύση του γνωστού δανείου.
Έτσι, οι πέρα από τις δαπάνες κατοχής αναλήψεις να χρεώνονται από την Ελλάδα ως δάνειο προς τη Γερμανία και την Ιταλία.
Οι υποχρεώσεις τώρα του αναγκαστικού δανείου ήταν οι εξής:
1. Η ελληνική κυβέρνηση υποχρεούται κατά μήνα να καταβάλλει έξοδα κατοχής 1,5 δισ. δρχ. (άρθρο 2).
2. Οι αναλήψεις από την Τράπεζα της Ελλάδος , άνω του ποσού αυτού, θα χρεώνονται στις κυβερνήσεις της Γερμανίας και της Ιταλίας ως άτοκο, σε δραχμές, δάνειο της Ελλάδας προς αυτές (άρθρο 3).
3. Η επιστροφή του δανείου θα γινόταν αργότερα (άρθρο 4).
4. Η συμφωνία είχε αναδρομική ισχύ από 1.1.1942 (άρθρο 5).
1. Η ελληνική κυβέρνηση υποχρεούται κατά μήνα να καταβάλλει έξοδα κατοχής 1,5 δισ. δρχ. (άρθρο 2).
2. Οι αναλήψεις από την Τράπεζα της Ελλάδος , άνω του ποσού αυτού, θα χρεώνονται στις κυβερνήσεις της Γερμανίας και της Ιταλίας ως άτοκο, σε δραχμές, δάνειο της Ελλάδας προς αυτές (άρθρο 3).
3. Η επιστροφή του δανείου θα γινόταν αργότερα (άρθρο 4).
4. Η συμφωνία είχε αναδρομική ισχύ από 1.1.1942 (άρθρο 5).
Η δανειακή σύμβαση συμφωνημένη μεταξύ Γερμανίας και Ιταλίας
αποτελούσε υποχρεωτική εκτέλεση (αναγκαστική) για την Ελλάδα.
Κάθε μήνα η υπό κατοχή ελληνική κυβέρνηση ήταν υποχρεωμένη να καταβάλει προκαταβολές του δανείου, το ύψος το οποίου δεν προσδιοριζόταν!!!
Το δάνειο, φυσικά, δεν περιελάμβανε τόκους και ήταν σε δραχμές.
Κάθε μήνα η υπό κατοχή ελληνική κυβέρνηση ήταν υποχρεωμένη να καταβάλει προκαταβολές του δανείου, το ύψος το οποίου δεν προσδιοριζόταν!!!
Το δάνειο, φυσικά, δεν περιελάμβανε τόκους και ήταν σε δραχμές.
Με εμπιστευτικό έγγραφο ο Έλληνας υπουργός οικονομικών δίνει
εντολή στην Τ.Ε. να συμμορφωθεί και να αρχίσει να καταβάλει τις δανειακές
προκαταβολές.
Ακολούθησαν κάποιες τροποποιήσεις μεταξύ των συμβαλλόμενων, που μετέτρεψαν την αναγκαστική σύμβαση σε συμβατική.
Έτσι το «αναγκαστικό» δάνειο έγινε κοινό συμβατικό δάνειο!
Στην πρώτη τροποποίηση (2/12/1942) αποφασίζεται τα δανεικά ποσά να είναι αναπροσαρμοσμένα και να αρχίσουν να επιστρέφονται από τον Απρίλιο του 1943.
Μάλιστα κατεβλήθησαν δεκαεννέα δόσεις του δανείου και στην συνέχεια σταμάτησαν την επιστροφή του με αποτέλεσμα να γίνει έντοκο λόγω υπερημερίας.
Ακολούθησαν κάποιες τροποποιήσεις μεταξύ των συμβαλλόμενων, που μετέτρεψαν την αναγκαστική σύμβαση σε συμβατική.
Έτσι το «αναγκαστικό» δάνειο έγινε κοινό συμβατικό δάνειο!
Στην πρώτη τροποποίηση (2/12/1942) αποφασίζεται τα δανεικά ποσά να είναι αναπροσαρμοσμένα και να αρχίσουν να επιστρέφονται από τον Απρίλιο του 1943.
Μάλιστα κατεβλήθησαν δεκαεννέα δόσεις του δανείου και στην συνέχεια σταμάτησαν την επιστροφή του με αποτέλεσμα να γίνει έντοκο λόγω υπερημερίας.
Τα δάνειο κατά την Τ.Ε. ανέρχεται (δίχως τους τόκους) σε
227.940.201δολ. το 1944 και κατά τον Άλτενμπουργκ σε 400 εκατ. μετακατοχικά
μάρκα.
Με τις αναπροσαρμογές και τους τόκους πλέον ανέρχεται σε δεκάδες δις ευρώ…
Με τις αναπροσαρμογές και τους τόκους πλέον ανέρχεται σε δεκάδες δις ευρώ…
Από τον Σεπτέμβριο του 1944, που το δάνειο είναι συμβατικό,
σταθερού νομίσματος και έντοκο κι όχι αναγκαστικό, αποτελεί συμβατική υποχρέωση
της Γερμανίας έναντι της Ελλάδας και όχι επανορθωτική.
Αυτή ήταν και η συμφωνία του Λονδίνου το 1953, που ανέστειλε την καταβολή των επανορθώσεων και αποζημιώσεων.
Αυτή ήταν και η συμφωνία του Λονδίνου το 1953, που ανέστειλε την καταβολή των επανορθώσεων και αποζημιώσεων.
Η Ελλάδα στην διάσκεψη των επανορθώσεων του 1945, στη
διάσκεψη των Παρισίων το 1946 και στη διάσκεψη των ΥΠ ΕΞ των τεσσάρων Μ.Δ. τον
Νοέμβριο του 1947, διαχώρισε το κατοχικό δάνειο από τις επανορθώσεις και
ζητούσε την επιστροφή του.
Οι κυβερνήσεις της χώρας μας, κάποιες φορές προσπάθησαν να πάρουν πίσω το κατοχικό δάνειο.
Το 1964 με τον Αγγελόπουλο, ως εκπρόσωπο της ελληνικής κυβέρνησης.
Το 1965 με τον Α. Παπανδρέου.
Στις ελληνογερμανικές συνομιλίες στην Αθήνα το 1966. Τότε που η Γερμανία είχε ισχυριστεί ότι ο Κ. Καραμανλής είχε εγγράφως παραιτηθεί από την απαίτηση του δανείου.
Αργότερα το πήρε πίσω και είπε πως υπήρξε προφορική παραίτηση του Καραμανλή, κάτι που διέψευσε ο ίδιος.
Με διακοίνωση τον Μάρτη του 1967 η Γερμανοί παραδέχτηκαν ότι δεν υπήρξε καμία παραίτηση Καραμανλή.
Το 1965 με τον Α. Παπανδρέου.
Στις ελληνογερμανικές συνομιλίες στην Αθήνα το 1966. Τότε που η Γερμανία είχε ισχυριστεί ότι ο Κ. Καραμανλής είχε εγγράφως παραιτηθεί από την απαίτηση του δανείου.
Αργότερα το πήρε πίσω και είπε πως υπήρξε προφορική παραίτηση του Καραμανλή, κάτι που διέψευσε ο ίδιος.
Με διακοίνωση τον Μάρτη του 1967 η Γερμανοί παραδέχτηκαν ότι δεν υπήρξε καμία παραίτηση Καραμανλή.
Οι προσπάθειες στην ουσία μέχρι σήμερα ήταν ασθενείς έως
ανύπαρκτες.
Κι όσες φορές προσπάθησε κάποια ελληνική κυβέρνηση να φέρει το θέμα στην επιφάνεια, οι Γερμανοί πάντα το απέφευγαν με δικαιολογίες τύπου το δάνειο εντάσσεται στην συμφωνία του Λονδίνου, μετά από τόσα χρόνια δεν μπορεί να υπάρχουν τέτοιες απαιτήσεις κλπ.
Μάλιστα μετά το 1990 επανέλαβαν οι Γερμανοί ότι είχε παραιτηθεί ο Καραμανλής του δανείου, παρά την διακοίνωση της ίδιας της χώρας τους το 1967.
Κι όσες φορές προσπάθησε κάποια ελληνική κυβέρνηση να φέρει το θέμα στην επιφάνεια, οι Γερμανοί πάντα το απέφευγαν με δικαιολογίες τύπου το δάνειο εντάσσεται στην συμφωνία του Λονδίνου, μετά από τόσα χρόνια δεν μπορεί να υπάρχουν τέτοιες απαιτήσεις κλπ.
Μάλιστα μετά το 1990 επανέλαβαν οι Γερμανοί ότι είχε παραιτηθεί ο Καραμανλής του δανείου, παρά την διακοίνωση της ίδιας της χώρας τους το 1967.
Η Γερμανία δεν πρέπει να ξεχνά ότι δανείστηκε από την χώρας μας
παραβιάζοντας το άρθρο 49 της συνθήκης της Χάγης του 1909 που ισχύει μέχρι
σήμερα.
Η Γερμανία δεν πρέπει να ξεχνά την καταστροφή που προκάλεσε στην χώρα μας (και σε όλη την Ευρώπη φυσικά), τους νεκρούς που προκάλεσε και την καταστροφή της οικονομίας. Μιας χώρας που κυριολεκτικά εξαθλιώθηκε από τους ναζί.
Η Γερμανία δεν πρέπει να ξεχνά την καταστροφή που προκάλεσε στην χώρα μας (και σε όλη την Ευρώπη φυσικά), τους νεκρούς που προκάλεσε και την καταστροφή της οικονομίας. Μιας χώρας που κυριολεκτικά εξαθλιώθηκε από τους ναζί.
Μένει να δούμε αν η σημερινή κυβέρνηση έχει σκοπό να
κυνηγήσει μέχρι εσχάτων την αποζημίωση της χώρας μας, από την φασιστική λαίλαπα
που πέρασε κι άφησε πίσω της μια ισοπεδωμένη χώρα, καταληστευμένη και με φρικτά
εγκλήματα που δεν τα χωρά ανθρώπινος νους.
Θεωρώ ότι δεν είναι μόνο η οικονομική οφειλή των Γερμανών προς την Ελλάδα.
Αλλά πάνω από όλα η εξιλέωση των θυμάτων και ο σεβασμός αυτών που πολέμησαν με λύσσα τον φασισμό και το μίσος των ναζί κατακτητών με οποιοδήποτε κόστος.
Θεωρώ ότι δεν είναι μόνο η οικονομική οφειλή των Γερμανών προς την Ελλάδα.
Αλλά πάνω από όλα η εξιλέωση των θυμάτων και ο σεβασμός αυτών που πολέμησαν με λύσσα τον φασισμό και το μίσος των ναζί κατακτητών με οποιοδήποτε κόστος.
Stevefil
Πληροφορίες από topontiki.gr
Κέντρα κράτησης μεταναστών. Στρατόπεδα συγκέντρωσης .
Ένα από τα φλέγοντα ζητήματα.
Είναι ζήτημα κοινωνικής δικαιοσύνης, ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Είναι ένας σοβαρός λόγος να ντρέπεσαι για το ανθρώπινο είδος.
Ένα τόσο σημαντικό ζήτημα που τον τελευταίο καιρό έχει πάρει δυστυχώς διαστάσεις φαρσοκωμωδίας.
Ανταλλαγή απόψεων, πόλεμος δηλώσεων κι όλο αυτό το παιχνίδι παίζεται στις πλάτες ανθρώπινων ψυχών.
Το Σεπτέμβρη του 2012 ψηφίστηκε στην Βουλή, από ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, ο κατάπτυστος νόμος για την λειτουργία των κέντρων κράτησης μεταναστών.
Ένας νόμος ντροπή για τα ανθρώπινα δικαιώματα, που τιμωρεί όσους τολμούν να εισέλθουν στην Ελλάδα και γενικότερα στην Ευρώπη των Γερμανών!
Τα επεισόδια πολλά, οι απόψεις διίστανται, οι λύσεις άφαντες!
Είναι ζήτημα κοινωνικής δικαιοσύνης, ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Είναι ένας σοβαρός λόγος να ντρέπεσαι για το ανθρώπινο είδος.
Ένα τόσο σημαντικό ζήτημα που τον τελευταίο καιρό έχει πάρει δυστυχώς διαστάσεις φαρσοκωμωδίας.
Ανταλλαγή απόψεων, πόλεμος δηλώσεων κι όλο αυτό το παιχνίδι παίζεται στις πλάτες ανθρώπινων ψυχών.
Το Σεπτέμβρη του 2012 ψηφίστηκε στην Βουλή, από ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, ο κατάπτυστος νόμος για την λειτουργία των κέντρων κράτησης μεταναστών.
Ένας νόμος ντροπή για τα ανθρώπινα δικαιώματα, που τιμωρεί όσους τολμούν να εισέλθουν στην Ελλάδα και γενικότερα στην Ευρώπη των Γερμανών!
Τα επεισόδια πολλά, οι απόψεις διίστανται, οι λύσεις άφαντες!
Η σημερινή κυβέρνηση τα προηγούμενα χρόνια, είχε δηλώσει
πάρα πολλές φορές ως αντιπολίτευση, την αντίθεσή της και την αυστηρότητά της
για την λειτουργία των κέντρων κράτησης.
Μέχρι σήμερα ως κυβέρνηση πλέον, δεν έχει προς το παρόν, εξηγήσει τι τελικά προτίθεται να κάνει.
Σίγουρα δεν είναι εύκολη η επίλυση ενός τέτοιου ζητήματος.
Δεν έχουμε δει όμως, έστω μια προσπάθεια, μια παρουσία ενός σχεδίου για την λύση του προβλήματος.
Έχει ήδη καθυστερήσει και τα κέντρα άθλιας κράτησης, εξακολουθούν να μας θυμίζουν… άλλες εποχές.
Μέχρι σήμερα ως κυβέρνηση πλέον, δεν έχει προς το παρόν, εξηγήσει τι τελικά προτίθεται να κάνει.
Σίγουρα δεν είναι εύκολη η επίλυση ενός τέτοιου ζητήματος.
Δεν έχουμε δει όμως, έστω μια προσπάθεια, μια παρουσία ενός σχεδίου για την λύση του προβλήματος.
Έχει ήδη καθυστερήσει και τα κέντρα άθλιας κράτησης, εξακολουθούν να μας θυμίζουν… άλλες εποχές.
Σε τι διαφέρουν αυτά τα κέντρα κράτησης που φυλακίζουν ως
εγκληματίες ανθρώπους που έψαχναν μια καλύτερη ζωή, από τα στρατόπεδα
συγκέντρωσης των ναζί;
Εντάξει εδώ δεν έχουμε κρεματόρια. Δεν είναι το ίδιο.
Κατά τα άλλα: άθλιες συνθήκες κράτησης, λιγοστό έως καθόλου φαγητό, ανύπαρκτη θέρμανση, μηδαμινή ιατρική φροντίδα, ωμή βία από την Ελληνική αστυνομία και άλλα πολλά.
Τελικά η μόνη διαφορά είναι ότι εδώ δεν τους ψήνουμε κιόλας. Είμαστε μπολιτισμένοι.
Εντάξει εδώ δεν έχουμε κρεματόρια. Δεν είναι το ίδιο.
Κατά τα άλλα: άθλιες συνθήκες κράτησης, λιγοστό έως καθόλου φαγητό, ανύπαρκτη θέρμανση, μηδαμινή ιατρική φροντίδα, ωμή βία από την Ελληνική αστυνομία και άλλα πολλά.
Τελικά η μόνη διαφορά είναι ότι εδώ δεν τους ψήνουμε κιόλας. Είμαστε μπολιτισμένοι.
«Το κέντρο κράτησης της Κομοτηνής δεν είναι κατάλληλο ούτε για ζώα. Είναι πολύ βρώμικα. Οι τουαλέτες δε λειτουργούν. Το αποχετευτικό σύστημα είναι χαλασμένο. Περιττώματα πέφτουν από τις αποχετεύσεις του πρώτου ορόφου στο ισόγειο. Είμαστε κλειδωμένοι μέσα σχεδόν όλη την ημέρα. Μας επιτρέπουν να βγαίνουμε στο προαύλιο μια ώρα το πρωί και μία το απόγευμα. Και αυτό όχι καθημερινά. Η Κομοτηνή δεν είναι κέντρο κράτησης, είναι στάβλος για ζώα». Άνδρας 28 ετών».
«Οι αστυνομικοί δεν
σέβονται κανένα. Δεν μπορείς να τους μιλήσεις. Όταν τους ρωτάμε για κάτι μας
φωνάζουν, μας βρίζουν. Μερικές φορές μας χτυπούν». Άνδρας 20 ετών».
«Όταν η αστυνομία με
συνέλαβε τους είπα ότι είμαι 16 χρονών, ότι είμαι μικρός και ότι εδώ φοβάμαι
και αισθάνομαι πολύ άσχημα. Βρίσκομαι πλέον εννέα μήνες υπό κράτηση. Από τότε
που έφτασα στην Ελλάδα έχω περάσει και έχω δει απίστευτα πράγματα. Δεν μπορώ να
πιστέψω ότι έχω περάσει αυτά τα πράγματα. Θα ήθελα πολύ να διαβάσετε την
ιστορία μου και να αναρωτηθείτε πώς ένα παιδί της ηλικίας μου, χωρίς να έχει
κάνει καμία αμαρτία, κανένα έγκλημα, μπορεί να κρατηθεί στη φυλακή τόσο πολύ
καιρό. Δεν ξέρω τι φταίει: η μοίρα μου, η χώρα μου, οι αστυνομικοί» Αγόρι 16 ετών».
«Από τις 24 ώρες της
ημέρας, μας βγάζουν έξω μόνο μία ώρα. Μακάρι να μας άφηναν στο προαύλιο λίγο
περισσότερο, να κουραζόμαστε, να ξεχνιόμαστε» Άνδρας
23 ετών».
Αυτές είναι μερικές από τις μαρτυρίες ανθρώπων που βρίσκονται
φυλακισμένοι.
Να γυρίσουμε όμως στην σημερινή κυβέρνηση.
Ένα κείμενο που βγήκε στην δημοσιότητα ως αναφορά το άνοιγμα των κέντρων κράτησης έχει βάλει φωτιά σε κυβέρνηση κι αντιπολίτευση.
Ένα κείμενο που βγήκε στην δημοσιότητα ως αναφορά το άνοιγμα των κέντρων κράτησης έχει βάλει φωτιά σε κυβέρνηση κι αντιπολίτευση.
Πρώτος αντέδρασε ο Σαμαράς, ο οποίος δήλωσε, μεταξύ άλλων,
ότι «η συγκυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου
μετατρέπει την Ελλάδα σε μαγνήτη προσέλκυσης παράνομων μεταναστών στη χώρα».
Και συνεχίζει… «πρόκειται για κακοστημένη και επικίνδυνη θεατρική παράσταση».
Εντάξει. Δεν πέφτουμε από τα σύννεφα. Δεν πιστεύω ότι κάποιος περίμενε διαφορετική αντίδραση από κάποιον που καταπάτησε κάθε δημοκρατικό ιδεώδες και δεν σεβάστηκε ποτέ ανθρώπινα δικαιώματα.
Εντάξει. Δεν πέφτουμε από τα σύννεφα. Δεν πιστεύω ότι κάποιος περίμενε διαφορετική αντίδραση από κάποιον που καταπάτησε κάθε δημοκρατικό ιδεώδες και δεν σεβάστηκε ποτέ ανθρώπινα δικαιώματα.
Το Μέγαρο Μαξίμου διαψεύδει:
«Σε μια κακοστημένη και επικίνδυνη θεατρική παράσταση, ο πρόεδρος της ΝΔ
Αντώνης Σαμαράς σε αγαστή συνεργασία με συγκεκριμένα συστήματα διακινούν την
είδηση ότι η κυβέρνηση ανοίγει αύριο όλα τα κέντρα κράτησης μεταναστών! Και σαν
έτοιμη από καιρό η μονταζιέρα της Συγγρού διέσπειρε την υποτιθέμενη “αποκάλυψη”
προσπαθώντας να πείσει ότι η χώρα κινδυνεύει!
Η ανευθυνότητα του κ. Σαμαρά είναι γνωστή – άλλωστε όλοι ξέρουν που έχει
οδηγήσει τη χώρα με τις πολιτικές του. Θα περιμέναμε, όμως, πριν υιοθετηθεί η
είδηση να διασταυρωθεί – απ’ όλους!».Τι να σχολιάσεις; Απλά τα πράγματα. Αυτοί κάνουν πόλεμο εντυπώσεων την ώρα που εκατοντάδες άνθρωποι περιμένουν εξαθλιωμένοι μια λύση.
Θα επαναλάβω για άλλη μια φορά. Όταν θες να λέγεσαι αριστερή κυβέρνηση αυτά τα προβλήματα τα λύνεις ΧΘΕΣ.
Ακόμα περιμένουμε από την «αριστερή» κυβέρνηση να δώσει ελπίδα με τις πράξεις της.
Ακόμα περιμένουμε να δούμε ξεκάθαρες θέσεις για τόσο σημαντικά ζητήματα.
Η ανθρώπινη ζωή, η δικαιοσύνη, τα ανθρώπινα δικαιώματα πρέπει να μπουν επιτέλους, μπροστά από θεσμούς, Eurogroup, χρέος κι ότι άλλο πρόβλημα υπάρχει στην κοινωνία μας.
Μια κοινωνία με τσαλαπατημένες ζωές, καταπατημένα όνειρα και διαλυμένη αξιοπρέπεια.
Αυτά δεν διαπραγματεύονται. Αυτά τα βάζεις σε προτεραιότητα.
Stevefil
Αλληλέγγυες Σκέψεις
Αν μπορούμε να θέσουμε ένα πολύ σημαντικό θέμα στις μέρες
μας είναι η λεγόμενη Αλληλεγγύη.
Ας υποθέσουμε με απλά λόγια ότι είμαστε μια τοπική
μικρογραφία του πολιτισμού μας.
Έχουμε ο καθένας μας μια υλική Ανθρώπινη μορφή μαζί με όλα τα συναισθήματα μας όπως σίγουρα θα έχουμε και αυτό το όμορφο πολύτιμο και εκφραστικό συναίσθημα κάπου κρυμμένο μέσα μας.
Έχουμε ο καθένας μας μια υλική Ανθρώπινη μορφή μαζί με όλα τα συναισθήματα μας όπως σίγουρα θα έχουμε και αυτό το όμορφο πολύτιμο και εκφραστικό συναίσθημα κάπου κρυμμένο μέσα μας.
Η σημερινή εποχή με τις δύσκολες συνθήκες επιβίωσης,
δυστυχώς μας απομακρύνει από τις κοινωνικές σχέσεις και δημιουργεί αυτονόητους
φραγμούς και αδικαιολόγητα μίση όπως και απάθειες μεταξύ μας.
Το να έχεις σεβασμό και να σκέφτεσαι και την δύσκολη κατάσταση του συνανθρώπου σου εκτός από την δική σου θεωρείται πολυτέλεια.
Το να έχεις σεβασμό και να σκέφτεσαι και την δύσκολη κατάσταση του συνανθρώπου σου εκτός από την δική σου θεωρείται πολυτέλεια.
Ο ορισμός του να είσαι αλληλέγγυος δεν είναι μόνο η δική σου
προσφορά, αλλά και η αμοιβαία ανταπόδοση, αλληλο υποστήριξη από κοινού!
Αυτό το υπέροχο λοιπόν συναίσθημα, γιατί έτσι το θεωρώ , έχει
σημαντικά προτερήματα στο να αποκτήσουμε μεταξύ μας εμπιστοσύνη, να είμαστε πιο
ενωμένοι στις δυσκολίες, να μάθουμε να σεβόμαστε και να στηρίζουμε τους
συνανθρώπους μας.
Μπορείτε να αναρωτηθείτε πόσο σημαντικό θα ήταν αν μπορούσαμε να εκφράσουμε και να αναδείξουμε με πράξεις πως μπορούμε να συνεισφέρουμε;
Μπορείτε να αναρωτηθείτε πόσο σημαντικό θα ήταν αν μπορούσαμε να εκφράσουμε και να αναδείξουμε με πράξεις πως μπορούμε να συνεισφέρουμε;
Παράδειγμα, όταν ενωθεί μια μάζα για μια τυχαία περίπτωση
υποστήριξης του ενός, αυτός ο ένας μετέπειτα δεν θα ενταχθεί στην μάζα;
Έτσι δημιουργείται από κάθε έναν μας ξεχωριστά ένας κρίκος, ώσπου όσο μεγαλώνει γίνεται μια μεγάλη αλυσίδα τόσο δυνατή, που δεν έχει σκοπό να σπάσει παρά να ενώσει και να δέσει όλο και περισσότερους ανθρώπους.
Έτσι δημιουργείται από κάθε έναν μας ξεχωριστά ένας κρίκος, ώσπου όσο μεγαλώνει γίνεται μια μεγάλη αλυσίδα τόσο δυνατή, που δεν έχει σκοπό να σπάσει παρά να ενώσει και να δέσει όλο και περισσότερους ανθρώπους.
Με αυτό το παράδειγμα της αλυσίδας μπορούμε να καταφέρουμε
κάτι το σημαντικό και αξιόλογο δίχως εγωισμούς και εγωκεντρισμούς.
Θεωρούμαστε πιο δυνατοί και έμπιστοι μεταξύ μας για να προχωρήσουμε.
Γινόμαστε όλο και πιο άφθαρτοι και χαρισματικοί και καταφέρνουμε με σωστά επιχειρήματα να δώσουμε στον συνάνθρωπο μας να καταλάβει, πως στις δύσκολες συνθήκες επιβίωσης δεν πρέπει να νιώθει απομονωμένος και κλειστός από την κοινωνία.
Θεωρούμαστε πιο δυνατοί και έμπιστοι μεταξύ μας για να προχωρήσουμε.
Γινόμαστε όλο και πιο άφθαρτοι και χαρισματικοί και καταφέρνουμε με σωστά επιχειρήματα να δώσουμε στον συνάνθρωπο μας να καταλάβει, πως στις δύσκολες συνθήκες επιβίωσης δεν πρέπει να νιώθει απομονωμένος και κλειστός από την κοινωνία.
Δεν ισχύει η φράση στα δύσκολα μόνοι παρά μόνο κατά επιλογή!
Για κάθε περίπτωση ξεχωριστά, υπάρχουν άνθρωποι που καταφέρνουν με κάθε τρόπο να στηρίξουν και είναι αποδεδειγμένο πως κάθε φορά ανά περίπτωση να υπάρξει θετικό αποτέλεσμα!
Έτσι με αυτό τον τρόπο και ο ίδιος που θα εμψυχωθεί και με τον καιρό θα ορθοποδήσει, θα επιδιώξει να ενταχθεί για να προσφέρει με τον δικό του τρόπο και ο ίδιος στην κοινωνία!
Για κάθε περίπτωση ξεχωριστά, υπάρχουν άνθρωποι που καταφέρνουν με κάθε τρόπο να στηρίξουν και είναι αποδεδειγμένο πως κάθε φορά ανά περίπτωση να υπάρξει θετικό αποτέλεσμα!
Έτσι με αυτό τον τρόπο και ο ίδιος που θα εμψυχωθεί και με τον καιρό θα ορθοποδήσει, θα επιδιώξει να ενταχθεί για να προσφέρει με τον δικό του τρόπο και ο ίδιος στην κοινωνία!
Πράξεις αλληλέγγυες, ομαδικές δράσεις και ανθρώπινες
συνεισφορές!
Έτσι μόνο μπορεί να τηρηθεί ο λεγόμενος θεσμός, έχοντας από
κοινού σκοπούς να διατηρούμε τους όρους της αξιοπρέπειας, να αποβάλλουμε τον
κάθε διχασμό και υποβιβασμό και να επιδιώκουμε με εμπιστοσύνη να δυναμώνουμε
και να κάνουμε πιο ισχυρή την ανθρώπινη αλυσίδα!
Τι λέτε αξίζει τουλάχιστον να το προσπαθήσουμε;
N.F
Ευτυχώς..
«Ευτυχώς που συμφώνησαν και πληρωθήκαμε. Φαντάσου να είχε γίνει καμιά στραβή.
Τι θα έκανα τώρα;»
Καθόμουν στην πόρτα του καταστήματός μου – πολύ δουλειά όπως
καταλαβαίνετε – και σκεπτικός όπως ήμουν, καθώς έβλεπα ανθρώπους να προχωρούν
αγχωμένοι με γρήγορα βήματα, να αρπάξουν μια θέση στην ουρά των τραπεζών για
την καθιερωμένη μηνιαία πληρωμή τους, με πλησιάζει ένας γνωστός. Συνταξιούχος.
Μετά την κλασσική καλημέρα που ανταλλάξαμε μου εκμυστηρεύτηκε τις πρώτες λέξεις του κειμένου…
Μετά την κλασσική καλημέρα που ανταλλάξαμε μου εκμυστηρεύτηκε τις πρώτες λέξεις του κειμένου…
Ευτυχώς λοιπόν.
Ευτυχώς τι; Ευτυχώς που για έναν ακόμα μήνα πήρε την σύνταξη της πείνας.
Ένας άνθρωπος που κυκλοφορεί πλέον με τα πόδια ή στην καλύτερη με λεωφορείο, αφού δεν του φτάνουν τα χρήματα του να βάζει και βενζίνη στο αυτοκίνητό του.
Ένας άνθρωπος που αμφιβάλω αν στις 10 του μήνα, θα έχει 5 ευρώ στην τσέπη του.
Παρόλα αυτά… Ευτυχώς!
Ευτυχώς τι; Ευτυχώς που για έναν ακόμα μήνα πήρε την σύνταξη της πείνας.
Ένας άνθρωπος που κυκλοφορεί πλέον με τα πόδια ή στην καλύτερη με λεωφορείο, αφού δεν του φτάνουν τα χρήματα του να βάζει και βενζίνη στο αυτοκίνητό του.
Ένας άνθρωπος που αμφιβάλω αν στις 10 του μήνα, θα έχει 5 ευρώ στην τσέπη του.
Παρόλα αυτά… Ευτυχώς!
Δυστυχώς θα έλεγα εγώ.
Δυστυχώς που δεν έχουν αφήσει πλέον δείγμα αξιοπρέπειας σε ηλικιωμένους που δούλεψαν μια ολόκληρη ζωή για να μην τους δίνει κανείς σημασία.
«Δεν πεθαίνουν κι οι άνθρωποι. Το μέσο όρο ηλικίας έχει ανέβει». Κάπως έτσι δεν το είχε πει ο Λοβέρδος;
Δυστυχώς που κανένας πολιτικός, κανενός κόμματος, καμιάς παράταξης δεν είχε ποτέ την στοιχειώδη συνείδηση, όσο τουλάχιστον μπορώ εγώ να θυμηθώ, να φερθεί με σεβασμό σε ανθρώπους που διανύουν την τελευταία καμπή της ζωής τους.
Να τους κάνει να ζουν ξένοιαστοι και χαρούμενοι ωσότου κλείσουν για τελευταία φορά τα μάτια τους.
Ντρέπομαι και οργίζομαι προσωπικά που ζω σε μια τέτοια κοινωνία. Ντρέπομαι που είμαστε ανίκανοι να υπερασπιστούμε την τρίτη ηλικία.
Δυστυχώς λοιπόν.
Δυστυχώς που δεν έχουν αφήσει πλέον δείγμα αξιοπρέπειας σε ηλικιωμένους που δούλεψαν μια ολόκληρη ζωή για να μην τους δίνει κανείς σημασία.
«Δεν πεθαίνουν κι οι άνθρωποι. Το μέσο όρο ηλικίας έχει ανέβει». Κάπως έτσι δεν το είχε πει ο Λοβέρδος;
Δυστυχώς που κανένας πολιτικός, κανενός κόμματος, καμιάς παράταξης δεν είχε ποτέ την στοιχειώδη συνείδηση, όσο τουλάχιστον μπορώ εγώ να θυμηθώ, να φερθεί με σεβασμό σε ανθρώπους που διανύουν την τελευταία καμπή της ζωής τους.
Να τους κάνει να ζουν ξένοιαστοι και χαρούμενοι ωσότου κλείσουν για τελευταία φορά τα μάτια τους.
Ντρέπομαι και οργίζομαι προσωπικά που ζω σε μια τέτοια κοινωνία. Ντρέπομαι που είμαστε ανίκανοι να υπερασπιστούμε την τρίτη ηλικία.
Δυστυχώς λοιπόν.
Να το πάρω όμως κι αλλιώς;
Δυστυχώς που υπάρχει στην κοινωνία μας τέτοιος φόβος.
Δυστυχώς που ξυπνάμε με αριθμούς και κοιμόμαστε με εξισώσεις αλλά ότι και να κάνουμε δε μας βγαίνει.
Δυστυχώς η νοοτροπία που έχει εισχωρήσει στα μυαλά του κόσμου είναι τόσο εγωιστική και τόσο σάπια. Τόσο προβλέψιμη και τόσο γλοιώδης. Τόσο αναξιοπρεπής όσο και δουλοπρεπής. Έχοντας ξεχάσει πια τι είναι αυτονόητο.
Μια κοινωνία που ζει, σέρνεται και πεθαίνει για το χρήμα, χωρίς κανένα ίχνος αυτοσεβασμού. Χωρίς λογική σκέψη.
Χωρίς καν να σκέφτεται βασικά. Έστω και παράλογα.
Θα με ρωτήσει κάποιος «άδικο έχει ό άνθρωπος; Πώς θα εξασφαλίσει έστω την τροφή αν δεν πάρει αυτά τα λίγα που του δίνουν;»
Άδικο σίγουρα δεν έχει. Άδικος και αδικαιολόγητος όμως είναι ο τρόπος σκέψης του.
Αυτός ο τρόπος σκέψης είναι το πάτημα και το όπλο που έχουν όλοι αυτοί που παίζουν με τις ζωές μας τόσα χρόνια.
Δυστυχώς που υπάρχει στην κοινωνία μας τέτοιος φόβος.
Δυστυχώς που ξυπνάμε με αριθμούς και κοιμόμαστε με εξισώσεις αλλά ότι και να κάνουμε δε μας βγαίνει.
Δυστυχώς η νοοτροπία που έχει εισχωρήσει στα μυαλά του κόσμου είναι τόσο εγωιστική και τόσο σάπια. Τόσο προβλέψιμη και τόσο γλοιώδης. Τόσο αναξιοπρεπής όσο και δουλοπρεπής. Έχοντας ξεχάσει πια τι είναι αυτονόητο.
Μια κοινωνία που ζει, σέρνεται και πεθαίνει για το χρήμα, χωρίς κανένα ίχνος αυτοσεβασμού. Χωρίς λογική σκέψη.
Χωρίς καν να σκέφτεται βασικά. Έστω και παράλογα.
Θα με ρωτήσει κάποιος «άδικο έχει ό άνθρωπος; Πώς θα εξασφαλίσει έστω την τροφή αν δεν πάρει αυτά τα λίγα που του δίνουν;»
Άδικο σίγουρα δεν έχει. Άδικος και αδικαιολόγητος όμως είναι ο τρόπος σκέψης του.
Αυτός ο τρόπος σκέψης είναι το πάτημα και το όπλο που έχουν όλοι αυτοί που παίζουν με τις ζωές μας τόσα χρόνια.
Κι άλλωστε οι μεγαλύτερης ηλικίας άνθρωποι έχουν δει με τα
μάτια τους στα χρόνια που μεγάλωσαν, πως για να κερδίσεις πράγματα στην ζωή σου
πρέπει να ρισκάρεις.
Να ρισκάρεις για τις επόμενες γενιές. Να σκέφτεσαι τι αφήνεις στις επόμενες γενιές.
Να έχεις τύψεις για τα άσχημα που αφήνεις στους νεότερους , και να περπατάς περήφανος για τα όμορφα που τους χάρισες.
Να ρισκάρεις για τις επόμενες γενιές. Να σκέφτεσαι τι αφήνεις στις επόμενες γενιές.
Να έχεις τύψεις για τα άσχημα που αφήνεις στους νεότερους , και να περπατάς περήφανος για τα όμορφα που τους χάρισες.
Αυτή είναι η μεγαλύτερη ήττα μας. Η νοοτροπία που έχει πλέον
ποτίσει και τα νεότερα μυαλά.
Τους νεότερους ανθρώπους που η πρωτοβουλία και η βούληση είναι πλέον για αυτούς άγνωστες λέξεις.
Αυτή η λανθασμένη οπτική των πραγμάτων που περιβάλλουν την ζωή μας, έχει μολύνει όλη την κοινωνία.
Από τον μεγαλύτερο μέχρι τον μικρότερο. Βάζω ηθελημένα τον μεγαλύτερο πρώτα.
Αφού αυτός συμπαρασύρει με τις πράξεις του τον μικρότερο και του δείχνει την κατεύθυνση.
Τους νεότερους ανθρώπους που η πρωτοβουλία και η βούληση είναι πλέον για αυτούς άγνωστες λέξεις.
Αυτή η λανθασμένη οπτική των πραγμάτων που περιβάλλουν την ζωή μας, έχει μολύνει όλη την κοινωνία.
Από τον μεγαλύτερο μέχρι τον μικρότερο. Βάζω ηθελημένα τον μεγαλύτερο πρώτα.
Αφού αυτός συμπαρασύρει με τις πράξεις του τον μικρότερο και του δείχνει την κατεύθυνση.
Ταιριάζει πολύ εδώ αυτό που είχε πει κάποτε ο Μάνος
Χατζηδάκις. «Όταν συνηθίζεις το τέρας
αρχίζεις να του μοιάζεις».
Το παιχνιδι αυτό σίγουρα δεν έχει χαθεί. Πάντα υπάρχει και ο
άλλος δρόμος.
Ο δρόμος που ακολουθούν εκείνοι που προσπαθούν να αμυνθούν και να επιτεθούν συγχρόνως. Που δεν γίνονται πάντα αρεστοί. Που πασχίζουν να διακρίνουν το λάθος από το σωστό. Που δεν παρακαλάνε για την ζωή τους. Για την ζωή μας.
Αντίθετα απαιτούν και διεκδικούν.
Αυτούς που οι περισσότεροι βιάζονται να τους χαρακτηρίσουν γραφικούς, γκρινιάρηδες, αντιδραστικούς και ασυμβίβαστους, τρελούς κι αλλοπαρμένους.
Ο δρόμος που ακολουθούν εκείνοι που προσπαθούν να αμυνθούν και να επιτεθούν συγχρόνως. Που δεν γίνονται πάντα αρεστοί. Που πασχίζουν να διακρίνουν το λάθος από το σωστό. Που δεν παρακαλάνε για την ζωή τους. Για την ζωή μας.
Αντίθετα απαιτούν και διεκδικούν.
Αυτούς που οι περισσότεροι βιάζονται να τους χαρακτηρίσουν γραφικούς, γκρινιάρηδες, αντιδραστικούς και ασυμβίβαστους, τρελούς κι αλλοπαρμένους.
Οπότε τελικά ΕΥΤΥΧΩΣ που υπάρχουν και ζουν ανάμεσά μας και
τέτοιου είδους άνθρωποι.
Όσο πιο γρήγορα καταλάβουμε ότι είναι η σωστή τακτική για να
κερδίζεις έδαφος κι ότι εξαρτάται από τις δικές μας πράξεις για να χτιστεί μια
καλύτερη κοινωνία, τόσο πιο γρήγορα πιστεύω θα ξεκολλήσουμε από τον πάτο.
Stevefil
Διαφορετικές απόψεις
Άποψή μου πως αν εσύ λες ότι θα επιδιώξεις την ανατροπή ,για να μην γελάσω, πως θα αλλάξεις και όλη την Ευρώπη, κοιτάς τον εαυτό σου στον καθρέφτη πρώτα και λες πως εγώ πρέπει να θέσω τους δικούς μου όρους!
Αυτά θέλω να κάνω, δέχεστε;
Δεν έχω σκοπό να συνεχίσω με τους δικούς σας θεσμούς.
Θα κάνω την ανατροπή μου έστω και μέσω ισχυρών και πιεστικών διαπραγματεύσεων.
Θα το διεκδικήσω!
Που άσχετα το αν στην τρίτη επίσκεψή μας.....όλα λάκισαν!
Τι νόμιζες; Θα σε περίμεναν με ανοιχτές αγκάλες;
Ο λαός δεν είναι για
άλλη μια φορά ενήμερος κι εσύ ως συνειδητοποιημένος πρέπει να τον αφυπνίσεις!
Να απαιτήσεις να συμβεί το αυτονόητο.
Δηλαδή την Εθνική ανεξαρτησία, την Λαϊκή κυριαρχία και την κοινωνική δικαιοσύνη, προετοιμάζοντας τον με επιχειρήματα, πως υπάρχει «ζωή» και εκτός από Ε.Ε και ευρώ. Όσο απροετοίμαστοι κι αν είμαστε, γιατί πάντα απροετοίμαστοι θα είμαστε!
Να απαιτήσεις να συμβεί το αυτονόητο.
Δηλαδή την Εθνική ανεξαρτησία, την Λαϊκή κυριαρχία και την κοινωνική δικαιοσύνη, προετοιμάζοντας τον με επιχειρήματα, πως υπάρχει «ζωή» και εκτός από Ε.Ε και ευρώ. Όσο απροετοίμαστοι κι αν είμαστε, γιατί πάντα απροετοίμαστοι θα είμαστε!
Μη γελιόμαστε. Με αυτούς μαζί η ελπίδα που περιμένουν κάποιοι δεν θα
έρθει ποτέ!
Και δημοψήφισμά να γίνει, ξέρω πως θα διαλέξουν ευρώ, εκ του ασφαλούς, μη γνωρίζοντας πως έτσι μας χαντακώνουν ακόμα περισσότερο.
Για μένα με αυτή την απόφαση και μόνο, ξεκινάει ο πόλεμος.
Η κάθε σιωπή μας θα θεωρηθεί συνενοχή!
Και βέβαια δεν περιμένω και κάποιον ηγέτη να μας σώσει, επιχειρήματα δίνουμε από διάφορους αναλυτές και οικονομολόγους.
Όπως και μπορούμε να κρίνουμε και από μόνοι μας βάσει συνείδησης πως μπροστά σε τέτοιους εκβιασμούς, να μην επαναπαυόμαστε στην κοροϊδία και να περιμένουμε ένα καλύτερο μέλλον!
Πες μου πως ισχυρίζεσαι γεμάτος αισιοδοξία πως όλα θα πάνε καλά;
Πως προσπαθείς να με καθησυχάσεις με το κλασσικό ρητό πως «είναι νωρίς που για την κυβέρνηση δώσε τους λίγο ακόμα χρόνο».
Λίγο ακόμα χρόνο σε τι;
Να στηρίξω και να εμπιστευτώ με ελπίδα για την σωτηρία μας, που βλέπω ξεκάθαρα πως δεν υπάρχει;
Πως θες να έχω εμπιστοσύνη σε έναν μεθυσμένο οδηγό, που βλέπω πως δεν μπορώ να συνταξιδέψω μαζί του.
Απλά να βάλω τη ζώνη μου και να του πω πάτα το;
Και δημοψήφισμά να γίνει, ξέρω πως θα διαλέξουν ευρώ, εκ του ασφαλούς, μη γνωρίζοντας πως έτσι μας χαντακώνουν ακόμα περισσότερο.
Για μένα με αυτή την απόφαση και μόνο, ξεκινάει ο πόλεμος.
Η κάθε σιωπή μας θα θεωρηθεί συνενοχή!
Και βέβαια δεν περιμένω και κάποιον ηγέτη να μας σώσει, επιχειρήματα δίνουμε από διάφορους αναλυτές και οικονομολόγους.
Όπως και μπορούμε να κρίνουμε και από μόνοι μας βάσει συνείδησης πως μπροστά σε τέτοιους εκβιασμούς, να μην επαναπαυόμαστε στην κοροϊδία και να περιμένουμε ένα καλύτερο μέλλον!
Πες μου πως ισχυρίζεσαι γεμάτος αισιοδοξία πως όλα θα πάνε καλά;
Πως προσπαθείς να με καθησυχάσεις με το κλασσικό ρητό πως «είναι νωρίς που για την κυβέρνηση δώσε τους λίγο ακόμα χρόνο».
Λίγο ακόμα χρόνο σε τι;
Να στηρίξω και να εμπιστευτώ με ελπίδα για την σωτηρία μας, που βλέπω ξεκάθαρα πως δεν υπάρχει;
Πως θες να έχω εμπιστοσύνη σε έναν μεθυσμένο οδηγό, που βλέπω πως δεν μπορώ να συνταξιδέψω μαζί του.
Απλά να βάλω τη ζώνη μου και να του πω πάτα το;
Μου ζητάς να γίνω πάλι θεατής στο ίδιο κατά επανάληψη έργο;
Και ναι, ξέρω θα μου πεις που ήσουν και δεν έκανες την εξέγερση σου τόσα χρόνια;
Θα σου απαντήσω πως πιο πολύ με πικραίνει που βλέπω την "πρώτη φορά αριστερά" να ξεφτιλίζεται μπροστά μου!
Ότι πίστεψα και ξεγελάστηκα στην ανατροπή της και όχι στον διασυρμό της.
Θα μου πεις τώρα με european left τι περιμένεις; Δεν το ήξερες;
Επέτρεψα να τηρώ πίστα τους θεσμούς της Ευρώπης και των τραπεζικών εταίρων μου.
Να αλλάζω τις λέξεις που με φούντωναν για να ακούγονται πιο γλυκές.
Να χαίρομαι επειδή δεν μου στέλνουν αυτοί το τι θα κάνω αλλά να τους το στέλνω εγώ περιμένοντας την έγκρισή τους!
Να επιδιώκω να διαπραγματευτώ με παράνομους θεσμούς αντί να τους καταργήσω.
Να πρέπει να υποχρεώσω τον λαό να τρέξει να ενταχθεί και να ρυθμίσει τα χρέη του, χωρίς να υπολογίζω πως μιλάω ακόμα σε άνεργους και άστεγους.
Να παραμυθιάζομαι σε αυξήσεις ενώ είναι αυτονόητο πως θα υπάρξουν περικοπές και νέοι φόροι.
Να γνωρίζω πως μετά από την αποπληρωμή δανείου του ΔΝΤ το Μάρτιο, η Αθήνα θα πρέπει να πληρώσει τόκους ύψους 800 εκατ. τον Απρίλιο, με σημαντικότερο σκόπελο την αποπληρωμή 8 δισ. στους επίσημους πιστωτές, εκ των οποίων τα 6,5 στην ΕΚΤ.
Με αυτό το πολιτικό ιερατείο, για ιδιοτελείς λόγους του καθενός, που προσωπικά στηρίζοντας τον καπιταλισμό, είναι όλοι τους ολιγάρχες του μεγάλου πλούτου, κι η φτωχοποίηση που σημαίνει η ΕΕ, τους βολεύει.
Προφανώς πρέπει να το αλλάξουμε, όπως και το σύνταγμα, αλλά και ουσιαστικά το πολίτευμα.
Σε πιάνει θλίψη όταν μερικοί εξακολουθούν να υποστηρίζουν ανθρώπους που πρόδωσαν και εξαθλίωσαν μια τόσο όμορφη χώρα χωρίς να υπάρχει λόγος, αρκεί κάποιοι να βγάλουν χρήματα ,ΤΡΑΠΕΖΕΣ ,ΜΚΟ.
Ξαφνικά πετάχτηκαν και δήθεν αλληλέγγυοι σε διάφορα,(με κοινωνικό χαρακτήρα )φυσικά όλοι αυτοί τα οικονόμησαν με χρυσές κουτάλες.
Άσε κι αυτά τα ΕΣΠΑ! εκεί να δεις μάσα!
Και ναι, ξέρω θα μου πεις που ήσουν και δεν έκανες την εξέγερση σου τόσα χρόνια;
Θα σου απαντήσω πως πιο πολύ με πικραίνει που βλέπω την "πρώτη φορά αριστερά" να ξεφτιλίζεται μπροστά μου!
Ότι πίστεψα και ξεγελάστηκα στην ανατροπή της και όχι στον διασυρμό της.
Θα μου πεις τώρα με european left τι περιμένεις; Δεν το ήξερες;
Επέτρεψα να τηρώ πίστα τους θεσμούς της Ευρώπης και των τραπεζικών εταίρων μου.
Να αλλάζω τις λέξεις που με φούντωναν για να ακούγονται πιο γλυκές.
Να χαίρομαι επειδή δεν μου στέλνουν αυτοί το τι θα κάνω αλλά να τους το στέλνω εγώ περιμένοντας την έγκρισή τους!
Να επιδιώκω να διαπραγματευτώ με παράνομους θεσμούς αντί να τους καταργήσω.
Να πρέπει να υποχρεώσω τον λαό να τρέξει να ενταχθεί και να ρυθμίσει τα χρέη του, χωρίς να υπολογίζω πως μιλάω ακόμα σε άνεργους και άστεγους.
Να παραμυθιάζομαι σε αυξήσεις ενώ είναι αυτονόητο πως θα υπάρξουν περικοπές και νέοι φόροι.
Να γνωρίζω πως μετά από την αποπληρωμή δανείου του ΔΝΤ το Μάρτιο, η Αθήνα θα πρέπει να πληρώσει τόκους ύψους 800 εκατ. τον Απρίλιο, με σημαντικότερο σκόπελο την αποπληρωμή 8 δισ. στους επίσημους πιστωτές, εκ των οποίων τα 6,5 στην ΕΚΤ.
Με αυτό το πολιτικό ιερατείο, για ιδιοτελείς λόγους του καθενός, που προσωπικά στηρίζοντας τον καπιταλισμό, είναι όλοι τους ολιγάρχες του μεγάλου πλούτου, κι η φτωχοποίηση που σημαίνει η ΕΕ, τους βολεύει.
Προφανώς πρέπει να το αλλάξουμε, όπως και το σύνταγμα, αλλά και ουσιαστικά το πολίτευμα.
Σε πιάνει θλίψη όταν μερικοί εξακολουθούν να υποστηρίζουν ανθρώπους που πρόδωσαν και εξαθλίωσαν μια τόσο όμορφη χώρα χωρίς να υπάρχει λόγος, αρκεί κάποιοι να βγάλουν χρήματα ,ΤΡΑΠΕΖΕΣ ,ΜΚΟ.
Ξαφνικά πετάχτηκαν και δήθεν αλληλέγγυοι σε διάφορα,(με κοινωνικό χαρακτήρα )φυσικά όλοι αυτοί τα οικονόμησαν με χρυσές κουτάλες.
Άσε κι αυτά τα ΕΣΠΑ! εκεί να δεις μάσα!
Υπομονή παιδιά. Το κράτος υπό αυτή την πολιτική της
διαφθοράς θέλει ξήλωμα και πάλι απο την αρχή!
«Στο τέλος δε θα έχουν άλλες επιλογές από το να υιοθετήσουν τα μέτρα και να κινηθούν γρήγορα», φέρεται να είπε ο αξιωματούχος της ευρωζώνης.
Αυτό δεν καταλαβαίνεις κι εσύ;
Ας σταματήσει το γελοίο χιουμοράκι, πως εφόσον εναντιώνεσαι με την κυβέρνηση κάνεις αντιπολίτευση μαζί με τους "άλλους".
Έχω δικιά μου άφθαρτη προσωπικότητα, μην τα μπλέκουμε!
Δεν έχω ουδεμία σχέση με τους κυρίους!
Ας σταματήσει επίσης και ο κακόφημος χλευασμός το ότι ο κόσμος τους ψήφισε για να φύγουν οι άλλοι..
Μέσα είναι όλοι τους! Κανένας δεν έχει τιμωρηθεί. Κανένας δεν έχει φύγει.
Όπου να'ναι αντί να φυλακισθούν, αποφυλακίζονται "κι άλλοι".
Και τέλος ας σταματήσει επίσης το γελοίο πως ας ψήφιζες αυτό που ήθελες να σε εκπροσωπήσει, πετώντας σπόντες για το κάθε Κ.Κ, επειδή έχοντας κοινή γνώμη, γνωρίζοντας μέσα σε ένα προκαθορισμένο παράνομο και εκλογικό αδιέξοδο, θα ήξερα ήδη πως η ελπίδα πέθανε!
«Στο τέλος δε θα έχουν άλλες επιλογές από το να υιοθετήσουν τα μέτρα και να κινηθούν γρήγορα», φέρεται να είπε ο αξιωματούχος της ευρωζώνης.
Αυτό δεν καταλαβαίνεις κι εσύ;
Ας σταματήσει το γελοίο χιουμοράκι, πως εφόσον εναντιώνεσαι με την κυβέρνηση κάνεις αντιπολίτευση μαζί με τους "άλλους".
Έχω δικιά μου άφθαρτη προσωπικότητα, μην τα μπλέκουμε!
Δεν έχω ουδεμία σχέση με τους κυρίους!
Ας σταματήσει επίσης και ο κακόφημος χλευασμός το ότι ο κόσμος τους ψήφισε για να φύγουν οι άλλοι..
Μέσα είναι όλοι τους! Κανένας δεν έχει τιμωρηθεί. Κανένας δεν έχει φύγει.
Όπου να'ναι αντί να φυλακισθούν, αποφυλακίζονται "κι άλλοι".
Και τέλος ας σταματήσει επίσης το γελοίο πως ας ψήφιζες αυτό που ήθελες να σε εκπροσωπήσει, πετώντας σπόντες για το κάθε Κ.Κ, επειδή έχοντας κοινή γνώμη, γνωρίζοντας μέσα σε ένα προκαθορισμένο παράνομο και εκλογικό αδιέξοδο, θα ήξερα ήδη πως η ελπίδα πέθανε!
Όξω λοιπόν!
Χωρίς κανέναν πάνω από το κεφάλι σου να σου υποδεικνύει το πως θα ζήσεις!
Μπορείς να τα καταφέρεις και να επιβιώσεις μόνος σου!
Χωρίς μιζέριες και δήθεν διαπραγματεύσεις που υποβιβάζουν την αξιοπρέπεια σου.
Δεν θα δίνω πλέον σημασία στους "περιμένετε να δούμε, είναι νωρίς".
Θα επικεντρώνομαι στους "τι μπορούμε να κάνουμε για να το αποτρέψουμε",
Χωρίς κανέναν πάνω από το κεφάλι σου να σου υποδεικνύει το πως θα ζήσεις!
Μπορείς να τα καταφέρεις και να επιβιώσεις μόνος σου!
Χωρίς μιζέριες και δήθεν διαπραγματεύσεις που υποβιβάζουν την αξιοπρέπεια σου.
Δεν θα δίνω πλέον σημασία στους "περιμένετε να δούμε, είναι νωρίς".
Θα επικεντρώνομαι στους "τι μπορούμε να κάνουμε για να το αποτρέψουμε",
όπως στηρίζω πάντα
τους ενεργούς ανθρώπους που προσφέρουν και δίνω και τη δική μου βοήθεια όσο
μπορώ!
Η κίνηση για την αρχή των λαϊκών συνελεύσεων ενάντια των θεσμών της Ε.Ε. και υπέρ της διαγραφής του χρέους, όπως και την έξοδο και την επαναφορά του εθνικού νομίσματος, που έχει ήδη ξεκινήσει και πάλι μέσω διαμαρτυρίας στους δρόμους, ευελπιστώ να συνεχιστεί συστηματικά, να έχει περισσότερες συμμετοχές και με κάνει να ελπίζω πως ο κόσμος που είναι σήμερα διστακτικός, θα ενωθεί μέσω αυτού για την ανατροπή και την δικαίωση από αυτό το καθεστώς.
Καλή μας αρχή λοιπόν και μέχρι όπου φτάσει για ένα
δημοκρατικό και δίκαιο τέλος.
N.F
Να έχουμε τα μάτια μας ανοικτά
Λίγα λόγια μόνο που έχω ανάγκη πραγματικά να μοιραστώ.
Να μοιραστώ την άποψη μου για όλα τα σημαντικά γεγονότα που βιώνει η χώρα που ακούει στο όνομα Ελλάδα.
Η νέα κυβέρνηση συμφώνησε σε μια 4μηνη παράταση, που όπως ισχυρίζεται η ίδια, θα της δώσει χρόνο για να πραγματοποιήσει το πρόγραμμά της.
Με μια πρώτη ματιά, στο διαδίκτυο, αλλά και σε προσωπικές συζητήσεις οι απόψεις δείχνουν μπερδεμένες.
Άλλος δείχνει προδομένος, άλλος ευχαριστημένος, άλλος πάλι σκεπτικός, άλλος υπομονετικός, άλλος απαισιόδοξος, άλλος ισχυρίζεται το γνωστό πια «εγώ σας το έλεγα μια από τα ίδια» κλπ.
Προσωπικά προσπαθώ να είμαι ήρεμος και νηφάλιος - όσο μπορώ - για να δω τα πράγματα όσο πιο ξεκάθαρα γίνεται.
Δεν είμαι ούτε θα γίνω ποτέ από αυτούς που θα βγάλουν εύκολα και γρήγορα συμπεράσματα, που θα ενθουσιαστώ ή θα απογοητευτώ και θα με πάρουν από κάτω τα γεγονότα, που θα κατακρίνω άμεσα και βιαστικά, έστω κι αν πολλές φορές τα πράγματα δείχνουν προς τα πού πηγαίνουν.
Προτιμώ να είμαι σίγουρος γι’ αυτό που θα πω κι ας πιέζομαι από τους τριγύρω μου ότι «όλα καλά» ή «όλα άσχημα και μια από τα ίδια».
Μπορεί κάποιοι να είναι πιο έξυπνοι ή «ξύπνιοι». Ειλικρινά δεν ξέρω. Απλά εγώ έτσι λειτουργώ.
Άλλωστε χρόνια τώρα περίμενα να ξεκουμπιστούν όλοι αυτοί που έφεραν με σταθερά βήματα έναν ολόκληρο λαό στον όλεθρο. Θα κολλήσω στο να περιμένω λίγες ημέρες ακόμα;
Να μοιραστώ την άποψη μου για όλα τα σημαντικά γεγονότα που βιώνει η χώρα που ακούει στο όνομα Ελλάδα.
Η νέα κυβέρνηση συμφώνησε σε μια 4μηνη παράταση, που όπως ισχυρίζεται η ίδια, θα της δώσει χρόνο για να πραγματοποιήσει το πρόγραμμά της.
Με μια πρώτη ματιά, στο διαδίκτυο, αλλά και σε προσωπικές συζητήσεις οι απόψεις δείχνουν μπερδεμένες.
Άλλος δείχνει προδομένος, άλλος ευχαριστημένος, άλλος πάλι σκεπτικός, άλλος υπομονετικός, άλλος απαισιόδοξος, άλλος ισχυρίζεται το γνωστό πια «εγώ σας το έλεγα μια από τα ίδια» κλπ.
Προσωπικά προσπαθώ να είμαι ήρεμος και νηφάλιος - όσο μπορώ - για να δω τα πράγματα όσο πιο ξεκάθαρα γίνεται.
Δεν είμαι ούτε θα γίνω ποτέ από αυτούς που θα βγάλουν εύκολα και γρήγορα συμπεράσματα, που θα ενθουσιαστώ ή θα απογοητευτώ και θα με πάρουν από κάτω τα γεγονότα, που θα κατακρίνω άμεσα και βιαστικά, έστω κι αν πολλές φορές τα πράγματα δείχνουν προς τα πού πηγαίνουν.
Προτιμώ να είμαι σίγουρος γι’ αυτό που θα πω κι ας πιέζομαι από τους τριγύρω μου ότι «όλα καλά» ή «όλα άσχημα και μια από τα ίδια».
Μπορεί κάποιοι να είναι πιο έξυπνοι ή «ξύπνιοι». Ειλικρινά δεν ξέρω. Απλά εγώ έτσι λειτουργώ.
Άλλωστε χρόνια τώρα περίμενα να ξεκουμπιστούν όλοι αυτοί που έφεραν με σταθερά βήματα έναν ολόκληρο λαό στον όλεθρο. Θα κολλήσω στο να περιμένω λίγες ημέρες ακόμα;
Επειδή θέλω να πάρω τα πράγματα από την αρχή.
Σε καμία στιγμή δεν έδειξα και δεν ήμουν αισιόδοξος για την κυβέρνηση σύριζα.
Η νέα κυβέρνηση προεκλογικά και μετεκλογικά, ποτέ δεν ισχυρίστηκε ότι θα τα «σπάσει» με τους εταίρους ή δανειστές, όπως θέλει ο καθένας ας τους πει.
Οι συζητήσεις, οι συνεντεύξεις, το πρόγραμμα του, οι προγραμματικές δηλώσεις, όλα γίνονταν με τον σκοπό ότι θα δώσει τη μάχη εντός του ευρώ και σε καμία περίπτωση δεν θέλει να εγκαταλείψει την προσπάθεια να παραμείνει στην ευρωζώνη.
Αυτό και μόνο, σε εμένα προσωπικά, που θεωρώ ότι η μόνη λύση σε μια τέτοια Ευρωπαϊκή Ένωση, είναι να γυρίσεις σε εθνικό νόμισμα και να συμμαζέψεις μόνος σου τα του οίκου σου χωρίς νταβατζήδες πάνω από το κεφάλι σου, με έβρισκαν αντίθετο.
Για το μόνο λόγο που θα συμφωνούσα με αυτό το καταραμένο νόμισμα, θα ήταν μόνο αν άλλαζε άρδην η πολιτική των Ευρωπαίων προς τελείως αντίθετη πλευρά. Να ξεκολλήσει από αριθμούς, ποσοστά, τραπεζικούς εκβιασμούς. Να γυρίσει στην πλευρά της Ευρώπης των λαών, της δικαιοσύνης, της άμεσης δημοκρατίας, της αλληλεγγύης.
Ουτοπία; Μπορεί.
Ο σύριζα λοιπόν από τον Ελληνικό λαό έλαβε την εντολή να διαπραγματευτεί με βάση το πρόγραμμά του.
Θα μου πει κάποιος, και δικαιολογημένα οι περισσότεροι ψήφισαν με σκοπό να φύγουν οι άλλοι…και μετά σύριζα.
Ακόμα κι έτσι όμως να είναι, σε περίπτωση ρήξης με τους «εταίρους», το πρώτο πράγμα που θα έπρεπε να κάνει η κυβέρνηση, την στιγμή που δεν της «βγαίνει» αυτό που υποσχέθηκε, είναι δημοψήφισμα να αποφασίσει ο λαός τι ακριβώς θέλει, ή εκλογές.
Πάντα βάσει του δημοκρατικού μας πολιτεύματος. Αν επιτέλους λειτουργήσει.
Η επιλογή όμως είναι διαπραγμάτευση.
Σε μια τέτοιου είδους διαπραγμάτευση είναι δύσκολο να νικήσεις. Για να νικήσεις πρέπει να επιμείνεις με όλες σου τις δυνάμεις σε αυτό που ζητάς.
Ο χρόνος πίεζε ασφυκτικά, περίπτωση «Grexit» δεν υπήρχε, οπότε πιστεύω ότι η υποχώρηση ήρθε εντελώς φυσιολογικά.
Μία χώρα πήγε στην ουσία να αντιδράσει απέναντι σε όλες τις υπόλοιπες Ευρωπαϊκές χώρες της ένωσης. Τα κέρδη κάτω από αυτές τις συνθήκες είναι λίγα.
Αυτό που ίσως μένει για την ώρα, είναι ότι προσπάθησαν τουλάχιστον και πήραν το ελάχιστον.
Κάτι που ήταν αναμενόμενο βάσει των σημαντικών αναγκών που τρέχουν για την χώρα.
Δυνάμεις πολλές δεν είχαν. Αντίθετα υποχρεώσεις είχαν αφού κινήθηκαν στην λογική εντός ευρωζώνης. Ο φόβος των άδειων ΑΤΜ και το εχθρικό στρίμωγμα των Ευρωπαίων έπρεπε να αποφέρει γρήγορα μια λύση.
Συμπερασματικά λοιπόν, αν επέμεναν αυστηρά στις θέσεις τους θα υπήρχε σίγουρα ρήξη.
Και ερωτώ λοιπόν.
Πιστεύει κάποιος ότι ο Ελληνικός λαός θέλει και είναι έτοιμος για κάτι τέτοιο;
Αν του ερχόταν, μέσα σε όλο αυτό το σοκ που έχει υποστεί τα τελευταία χρόνια ένα δημοψήφισμα να αποφασίσει αν θα παραμείνουμε ή όχι στο ευρώ, θα είχε το καθαρό μυαλό να επιλέξει το σωστό;
Θα είχε το θάρρος να αλλάξει μια για πάντα την ιστορία, επιλέγοντας να πατήσει στα πόδια της αυτή η χώρα, χωρίς εκβιασμούς, φόβους, τοκογλύφους, καταπιεστές;
Πιστεύω, μάλλον προσωπικά είμαι σίγουρος, πως δεν έχει πειστεί ο λαός για ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Δεν είναι έτοιμος να «ρισκάρει». Αλήθεια τι να ρισκάρει; Τέλος πάντων.
Αν για παράδειγμα, αύριο, η κυβέρνηση απευθυνόταν με δημοψήφισμα να αποφασίσει ο λαός αν θέλει ευρώ, μνημόνια, συμφωνίες , θεσμούς, τρόικες, δάνεια κλπ ή επιστροφή σε εθνικό νόμισμα, και να πάρω και την πιο αισιόδοξη εκδοχή, να υποστήριζε με όλες της τις δυνάμεις το δεύτερο, είμαι σίγουρος ότι η πλειοψηφία θα ήταν υπέρ του πρώτου.
Να σκεφτούμε μονάχα την διάθεση-γραμμή που θα έχουν τα ΜΜΕ (ραδιόφωνα, τηλεόραση, διαδίκτυο), να σκεφτούμε επίσης ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ποταμίσιους και γενικά, όλους αυτούς τους υποστηρικτές της κατακρεούργησης του Ελληνικού λαού που θα γεμίσουν πάλι το μυαλό, των μπερδεμένων και σοκαρισμένων ανθρώπων, με φόβο και λάσπη. Αρκεί για την λοβοτομή και πάλι της μάζας.
Το παράδειγμα της Σκωτίας, που ήταν σίγουρη για την ανεξαρτησία της από το βασίλειο της Βρετανίας είναι πρόσφατο και πιστεύω σημαντικό.
Βέβαια παρόλα αυτά για μένα, δημοψήφισμα πρέπει να γίνει… ΧΘΕΣ. Με όποιο ρίσκο κι αν συνεπάγεται αυτό.
Είναι η πιο δημοκρατική θέση που μπορεί να πάρει μια κυβέρνηση που πιέζεται ασφυκτικά, εκβιαστικά και αφήνεται επικίνδυνα να φτάσει στο σημείο μηδέν που βρισκόμασταν πριν τις 25 Γενάρη.
Αφήνεται και χάνει σιγά σιγά την ειλικρίνεια των πρώτων ημερών με την οποία τράβηξε τον κόσμο μαζί της, αφήνεται και δείχνουν να εξανεμίζονται οι ελπίδες, τουλάχιστον της εφαρμογής του προγράμματος της Θεσσαλονίκης που ήταν ο σκοπός της.
Παρόλα αυτά μπορώ να περιμένω, αν είναι να δω:
Λογιστικό έλεγχο του χρέους .
Είναι κάτι που επαναλαμβάνει συνεχώς η κα Κωνσταντοπούλου και μπράβο της. Περιμένω πως και πώς να γίνει πράξη επιτέλους.
Άμεσο κλείσιμο στρατοπέδων συγκέντρωσης τύπου Αμυγδαλέζας, ανθρώπινη λύση με όλες αυτές τις φυλακισμένες ψυχές.
Είναι αδιανόητο και ντροπή να έχουμε τέτοιες φυλακές τύπου Άουσβιτς και να κλείνουμε μέσα αθώους ανθρώπους που απλά έψαχναν για ένα καλύτερο αύριο και αυτό τους βαπτίζει ένοχους.
Πόσο θα συνεχίσουμε να ανεχόμαστε τέτοιες ρατσιστικές συμπεριφορές; Πόσο θα συνεχίσουμε να κάνουμε ότι δεν ξέρουμε και να κωφεύουμε όπως άλλωστε έκανε κι ο Γερμανικός λαός το 1940;
Υγεία και παιδεία.
Πρέπει να πέσει τεράστιο βάρος. Με οποιοδήποτε κόστος. Χρόνια ακούμε τα πάντα και τίποτα δεν βλέπουμε. Ξέρουμε όλοι μας ότι τα βασικότερα πράγματα σε μια χώρα που θέλει να αποκαλείται πολιτισμένη είναι η παιδεία και το σύστημα υγείας της.
Άμεση διακοπή των πλειστηριασμών 1ης κατοικίας.
Αν και το ποιο φυσιολογικό σε μια χρεοκοπημένη κοινωνία, με το συντριπτικό ποσοστό των πολιτών της να είναι καταχρεωμένο, θα ήταν οι παύση όλων των πλειστηριασμών. Φορολόγηση και ίση μεταχείριση σε καναλάρχες, κεφαλαιοκράτες, πολυεθνικές και γενικά σε όσους χρόνια τώρα πατάνε στο λαιμό τον λαό και πλουτίζουν στις πλάτες του δίχως να πληρώνουν ποτέ και τίποτα.
Άνοιγμα όλων των λιστών. Λαγκάρντ κλπ, και άμεσος έλεγχος.
Τιμωρία όλων αυτών που καταλήστεψαν τον δημόσιο πλούτο.
Είναι ζητήματα που πρέπει να εκτελεστούν ΑΜΕΣΑ. Όσο πιο σύντομα γίνεται.
Έστω να ξεκινήσουν από κάπου.
Είναι κάτι που επαναλαμβάνει συνεχώς η κα Κωνσταντοπούλου και μπράβο της. Περιμένω πως και πώς να γίνει πράξη επιτέλους.
Άμεσο κλείσιμο στρατοπέδων συγκέντρωσης τύπου Αμυγδαλέζας, ανθρώπινη λύση με όλες αυτές τις φυλακισμένες ψυχές.
Είναι αδιανόητο και ντροπή να έχουμε τέτοιες φυλακές τύπου Άουσβιτς και να κλείνουμε μέσα αθώους ανθρώπους που απλά έψαχναν για ένα καλύτερο αύριο και αυτό τους βαπτίζει ένοχους.
Πόσο θα συνεχίσουμε να ανεχόμαστε τέτοιες ρατσιστικές συμπεριφορές; Πόσο θα συνεχίσουμε να κάνουμε ότι δεν ξέρουμε και να κωφεύουμε όπως άλλωστε έκανε κι ο Γερμανικός λαός το 1940;
Υγεία και παιδεία.
Πρέπει να πέσει τεράστιο βάρος. Με οποιοδήποτε κόστος. Χρόνια ακούμε τα πάντα και τίποτα δεν βλέπουμε. Ξέρουμε όλοι μας ότι τα βασικότερα πράγματα σε μια χώρα που θέλει να αποκαλείται πολιτισμένη είναι η παιδεία και το σύστημα υγείας της.
Άμεση διακοπή των πλειστηριασμών 1ης κατοικίας.
Αν και το ποιο φυσιολογικό σε μια χρεοκοπημένη κοινωνία, με το συντριπτικό ποσοστό των πολιτών της να είναι καταχρεωμένο, θα ήταν οι παύση όλων των πλειστηριασμών. Φορολόγηση και ίση μεταχείριση σε καναλάρχες, κεφαλαιοκράτες, πολυεθνικές και γενικά σε όσους χρόνια τώρα πατάνε στο λαιμό τον λαό και πλουτίζουν στις πλάτες του δίχως να πληρώνουν ποτέ και τίποτα.
Άνοιγμα όλων των λιστών. Λαγκάρντ κλπ, και άμεσος έλεγχος.
Τιμωρία όλων αυτών που καταλήστεψαν τον δημόσιο πλούτο.
Είναι ζητήματα που πρέπει να εκτελεστούν ΑΜΕΣΑ. Όσο πιο σύντομα γίνεται.
Έστω να ξεκινήσουν από κάπου.
Μπορεί να μου διαφεύγουν πράγματα που είναι εξίσου σημαντικά, αλλά διορθώστε με αν θέλετε.
Μια κυβέρνηση που θέλει να δηλώνει αριστερή, έχει χρέος να
φέρετε κι έτσι.
Τα πρώτα της βήματα μόνο ενθαρρυντικά δεν είναι.
Δεν έχει όμως τελειώσει τίποτα. Δεν είναι ακόμα αργά.
Εμείς από την πλευρά μας δεν έχουμε παρά να επικροτούμε το θετικό και να κατακρίνουμε το αρνητικό.
Να απαιτήσουμε με όλη μας τη δύναμη να σταματήσει να την πληρώνει ο λαός.
Να διαγραφεί το χρέος που δημιούργησαν όλοι αυτοί με τις νεοφιλελεύθερες τακτικές τους, τις ληστρικές τράπεζες και πολυεθνικές τους και το φόρτωσαν σε εμάς.
Να πάρουν πίσω όλους τους νόμους που πέρασαν «νύχτα» οι προηγούμενες αντιλαϊκές κυβερνήσεις.
Να πάψει πια ο ωμός εκβιασμός από τους εταίρους δυνάστες μας και να ΑΠΑΙΤΗΣΟΥΜΕ την επιστροφή των κατοχικών δανείων και τις αποζημιώσεις που δικαιούμαστε ως λαός, από την καταστροφή που μας προκάλεσε η ναζιστική Γερμανία.
Τα πρώτα της βήματα μόνο ενθαρρυντικά δεν είναι.
Δεν έχει όμως τελειώσει τίποτα. Δεν είναι ακόμα αργά.
Εμείς από την πλευρά μας δεν έχουμε παρά να επικροτούμε το θετικό και να κατακρίνουμε το αρνητικό.
Να απαιτήσουμε με όλη μας τη δύναμη να σταματήσει να την πληρώνει ο λαός.
Να διαγραφεί το χρέος που δημιούργησαν όλοι αυτοί με τις νεοφιλελεύθερες τακτικές τους, τις ληστρικές τράπεζες και πολυεθνικές τους και το φόρτωσαν σε εμάς.
Να πάρουν πίσω όλους τους νόμους που πέρασαν «νύχτα» οι προηγούμενες αντιλαϊκές κυβερνήσεις.
Να πάψει πια ο ωμός εκβιασμός από τους εταίρους δυνάστες μας και να ΑΠΑΙΤΗΣΟΥΜΕ την επιστροφή των κατοχικών δανείων και τις αποζημιώσεις που δικαιούμαστε ως λαός, από την καταστροφή που μας προκάλεσε η ναζιστική Γερμανία.
Να έχουμε τα μάτια μας ανοικτά και να μην αφήσουμε πότε ξανά,
κανέναν, να παίξει με τις ζωές μας.
Να περιμένουμε με υπομονή, αλλά να είμαστε και ανυπόμονοι συγχρόνως.
Να μιλάμε μεταξύ μας με επιχειρήματα και να ανταλλάσουμε απόψεις για το τι θεωρεί καθένας μας σωστό και τι λάθος.
Δεν είναι δυνατόν να έχουμε όλοι την ίδια άποψη. Θα διαφωνήσουμε θα συμφωνήσουμε, ενδέχεται να τσακωθούμε. Επιβάλλεται όμως να είμαστε πλέον ενεργοί πολίτες.
Μην αφεθούμε πάλι περιμένοντας το μαγικό ραβδί ή την μοίρα να ορίσει το μέλλον μας.
Να φτιάξουμε μόνοι και την μοίρα μας και το μέλλον μας.
Αυτά.
Να περιμένουμε με υπομονή, αλλά να είμαστε και ανυπόμονοι συγχρόνως.
Να μιλάμε μεταξύ μας με επιχειρήματα και να ανταλλάσουμε απόψεις για το τι θεωρεί καθένας μας σωστό και τι λάθος.
Δεν είναι δυνατόν να έχουμε όλοι την ίδια άποψη. Θα διαφωνήσουμε θα συμφωνήσουμε, ενδέχεται να τσακωθούμε. Επιβάλλεται όμως να είμαστε πλέον ενεργοί πολίτες.
Μην αφεθούμε πάλι περιμένοντας το μαγικό ραβδί ή την μοίρα να ορίσει το μέλλον μας.
Να φτιάξουμε μόνοι και την μοίρα μας και το μέλλον μας.
Αυτά.
Stevefil
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Πληκτρολογήστε το μύνημά σας